Pina κολλά-da

Ένα από τα χαρακτηριστικά που οι φίλοι μου λένε ότι έχω,είναι η τάση να κολλάω πολύ εύκολα με ένα πράγμα/μέρος/μαγαζί/άτομο/τραγούδι/φαγητό/σειρά/ιδέα/φράση/you name it,να το έχω στο μυαλό μου για λίγο(αρκετά λίγο) καιρό,μέχρι να βρεθεί κάτι άλλο στο δρόμο μου και παρατήσω το προηγούμενο. Αυτό είναι κατά βάση αλήθεια,αν και σπάνια θα σταματήσει να μου αρέσει κάτι με το οποίο είχα κολλήσει,απλώς δεν θα το αναφέρω συχνά. Όμως γενικά,το παραδέχομαι, μου αρέσει να έχω αγαπημένα πράγματα,να παρασύρομαι και κυρίως να ψάχνω συνεχώς κάτι καινούριο και δελεαστικό να ασχοληθώ. Είναι που νιώθω ότι αυτά τα πράγματα με γεμίζουν και με κάνουν καλύτερη και πιο χαρούμενη ("όοοοοχι πάλι τα ίδια Μάγδα"). Η σταθερή αξία,γύρω από την οποία περιστρέφονται όλα με όσα έχω ασχοληθεί μέχρι τώρα,είναι η διάθεση για δημιουργία (εντάξει,και κάποτε νομιζα ότι μου άρεσε το μπάσκετ,το οποίο ακούγεται αρκετά γελοίο σε όποιον με ξέρει,γιατί ως γνωστόν το μπάσκετ είναι για ψηλούς  αθλητικούς τύπους.) . Απλώς,υπάρχουν τόσα πράγματα να μάθεις,τόσα πεδία,τεχνικές και εμπνεύσεις, που έτσι και μπεις στη διαδικασία είναι αδύνατο να σταματήσεις. Οπότε αγαπητοί μου φίλοι,πάρτε το απόφαση: Θα συνεχίσω να ενθουσιάζομαι και να αρχίζω νέα πράγματα,τα οποία θα αφήνω για να αρχίσω καινούρια που θα τα ξαναφήνω για να ξαναπιάσω τα προηγούμενα και αυτό θα γίνεται μέχρι να μην θυμάμαι πώς με λένε από το αλτσχάιμερ (δηλαδή όταν θα είμαι γιαγιά και ας το αφήσουμε εκεί). And that's the way I like it.

Με την αρχή της φοιτητικής ζωής,και τις μετακομίσεις και τις προσαρμογές, είχα παραμελήσει σχεδόν μέχρι τα Χριστούγεννα τις χειροτεχνίες. Έτσι εδώ και 2-3 μήνες,που πλέον έχουν τακτοποιηθεί τα πάντα και έχουν μπει σε ρυθμό (που λέει ο λόγος) ,άρχισα ξανά να ασχολούμαι. Ειδικά τον τελευταίο μήνα έχω μαζέψει άπειρα πράγματα που θέλω να φτιάξω,και η λίστα όλο μεγαλώνει (ξέρουμε και μεις από λίστες κύριε Δημήτρη!). Κυρίως για αυτή την ξαφνική όρεξη φταίει το pinterest, το οποίο για όσους δεν ξέρουν,είναι μια σελίδα που όλοι ανεβάζουν εικόνες με συνδέσμους για άλλες σελίδες,σχετικές με διάφορα θέματα. Μέσω του λογαριασμού μου, βρίσκω χιλιάδες πράγματα τα οποία μπορεί κάποιος να φτιάξει,οπότε βρίσκομαι σε μια δημιουργική υπερδιέγερση. Σήμερα λοιπόν,αποφάσισα να σας δείξω μερικά από αυτά που έχω ήδη προσπαθήσει και ίσως σας κολλήσει και σας το μικρόβιο:)

Πριν από αυτό όμως,θέλω να διηγηθώ το περιστατικό που εξηγεί τον τίτλο. Λοιπόν,το ζουμί είναι: Ήπια κόλλα. 

Όχι,δεν είναι κάποια έκφραση όπως "έφαγα κόλλημα". Πραγματικά ήπια κόλλα αραιωμένη σε νερό.

Το πιθανότερο είναι να το μετανιώσω που το λέω,και να επιβαρύνω τη θέση μου με τις λεπτομέρειες,αλλά δε βαριέσαι,μια οικογένεια είμαστε. Εκεί που λέτε που έφτιαχνα μια κατασκευή υπέροχη που χρειαζόταν κόλλα λευκή,είχα δίπλα μου ένα μπουκάλι με νερό που έπινα και ένα με νερό μέσα στο οποίο είχα ξεπλύνει το πινέλο με την κόλλα. Και κάποια στιγμή πιάνω χωρίς να κοιτάω ένα μπουκάλι και πίνω μια γουλιά,αμέριμνη. Στη δεύτερη καταλαβαίνω ότι κάτι δεν πάει καλά. Μέσα σε κλάσματα δευτερολέπτου είχα πετάξει κάτω το μπουκάλι,είχα τρέξει στο μπάνιο και προσπαθούσα να ξεπλύνω το στόμα μου,ενώ σκεφτόμουν ότι ήταν την μοίρας μου γραφτό και τι τραγική ειρωνεία να πάω από τις κατασκευές. Μετά πήρα τη μαμά μου (κλασσική αντίδραση Έλληνα φοιτητή νομίζω) και αφού με διαβεβαίωσε ότι δε θα κολλήσουν τα εντόσθια μου γιατί η κόλλα είναι υδατοδιαλυτή,μου είπε να πιω πολύ νερό για καλό και για κακό. Εν τέλει έψαξα και στο ίντερνετ για το τι κάνεις σε παρόμοια περιστατικά,αλλά το μόνο που βρήκα ήταν μαμάδες να λένε για τα ΠΕΝΤΑΧΡΟΝΑ τους που έφαγαν κόλλα και οι παιδίατροι έλεγαν να πιουν πολύ νερό και γάλα.

Για δεκαοχτάχρονα δε βρήκα,μπορεί και να μουν η πρώτη που το παθαίνει.

Εντάξει έχω κάνει και πιο έξυπνα πράγματα στη ζωή μου.

Ας το ξεχάσουμε τώρα αυτό. Αρχικά ,η απάντηση στο ερώτημα που είχα θέσει πριν πολύ πλέον καιρό,είναι ντισκόμπαλα. Όπως λέμε discoball.

Γενικά δηλώνω φαν της ντίσκο εποχής,πραγματικά ευχομαι να είχα γεννηθεί εκείνη την εποχή μόνο γι'αυτό,πράγμα πολύ θαρραλέο,αν σκεφτεί κανείς τα ρούχα που θα έπρεπε να φοράω. Oπότε λοιπόν όταν είδα αυτήν την ιδέα, ήξερα ότι ήθελα να το δοκιμάσω.

κρεμασμένη πάνω από μια αφίσα με στίχο από τραγούδι στο σπίτι μου

Τα βήματα είναι πολύ απλά. Αρχικά κόβετε με ψαλίδι τα (άχρηστα)σιντί σας (εγώ χρειάστηκα περίπου 6). Προσπαθήστε να τα κόψετε σχετικά ομοιόμορφα,αν και δεν έχει και τόση σημασία. Μετά απλώς τα κολλάτε κυκλικά,με τη γνωστή κόλλα που χρησιμοποιούμε από το δημοτικό. Τα προβλήματα που συνάντησα ήταν:

1) Ανακάλυψα ότι δεν κάνουν όλα τα cd για αυτή τη δουλειά,γιατί οταν πας να τα κόψεις κάνουν κάτι σα ραγίσματα. Δεν ξέρω πως τα ξεχωρίζεις,πρέπει να κάνετε δοκιμές.(δεν έχει να κάνει με την ποιοτητα πάντως,αυτά που μου έκαναν ήταν από ένθετα εφημερίδων)

2)Η κόλλα είχε την τάση να καίει το φελιζόλ της μπάλας και όταν έβαζα πολλή δημιουργούνταν τρύπες(αν το κάνετε θα καταλάβετε τι εννοώ). Οπότε βάζετε λίγη κόλλα,και αν κάνει τρύπα την αφηνετε να στεγνωσει και ξαναβάζετε)

Eπομενο στη λίστα είναι οι σφραγίδες. Σε ένα πολύ αγαπημένο μου μαγαζί,είχα δει πριν λίγο καιρό ένα σετ σφραγιδούλες-γράμματα για να γράφεις λέξεις σε φακέλους,κούτες κλπ. Για τους προφανείς λόγους (ήταν ακριβά και είμαι τζαμπατζού),σκέφτηκα να τις φτιάξω μόνη μου. 

 Αρχικά δοκίμασα το γνωστό φελιζόλ που βρίσκουμε στις συσκευασίες,αλλα δεν ήταν και τόσο εύκολο να το κόψω,οπότε θυμήθηκα μια φορά που πήρα μπουγάτσα από ένα καφέ σχεδόν δίπλα στο σπίτι μου και μου την έβαλαν σε ένα κουτί από τελειο για αυτή τη δουλειά φελιζόλ. Πήγα λοιπόν και ζήτησα από τον κύριο που φτιάχνει τους καφέδες να μου δώσει ένα (εγώ προσφέρθηκα να το πληρώσω αλλά αυτός μου είπε "Πάρε όσα θες, πριν το μετανιώσω". Χωρίς πλάκα. Έχω υποσχεθεί στον εαυτό μου οποτε θέλω καφέ και είμαι κοντά να πηγαινω σ'αυτόν για να του το ξεπληρώσω.) Το κουτί το βλέπετε στη φωτογραφία και νομιζω το έχετε ξαναδεί σε διάφορα μαγαζιά με φαγητό. Η διαδικασία είναι επίσης απλή. Κόβετε τα γράμματα σε κοπίδι ή ψαλίδι (είναι πολύ λεπτό,οπότε καλύτερα ψαλίδι), περνάτε μια στρώση μπογιά(εγώ έβαλα νερομπογιές) στα γράμματα που χρειάζεστε και τα πατάτε στο χαρτί για να γράψετε αυτό που θέλετε. Αν το θέλετε πολύχρωμο,δηλαδή ένα γράμμα θα εμφανιστεί σε πολλά χρώματα,απλώς το σκουπίζετε κάθε φορά με χαρτί και νερό. Γενικά μπορείτε να τα ξαναχρησιμοποιήσετε πολλές φορές. Επίσης,μπορείτε να κολλήσετε και ένα "πιαστράκι" για να είναι πιο ευχρηστα,όπως αυτό:

Εγώ μόνο στο άλφα έκανα,μετά βαρέθηκα

Επόμενο: Φαναράκια.

Καταρχάς: Πεθαίνω για κεράκια-φαναρακια-λαμπάκια-νεραιδοφωτάκια καταστάσεις (ένας από τους λόγους που είμαι christmas lover). Οτιδήποτε λαμπυρίζει στο σκοτάδι μπορεί να μου κλέψει την καρδιά (φωσφοριζέ ρούχα και παπούτσια, δεν εννοώ εσάς). Άρα όταν είδα αυτό εδώ ενθουσιάστηκα.

Ευτυχώς κρατούσα τα μεταλικά κουτιά που άδειαζαν από την αρχή του χρόνου και ήρθε η στιγμή που τα αξιοποιησα (Γενικά κρατάω πολλά πράγματα που κανονικά θα πετούσα. Υπερβολικά πολλά για τα τετραγωνικά του σπιτιού που μένω.). Τα πράγματα έχουν ως εξής: Γεμιζεις τα κουτιά με νερό. Τα βάζεις στην καταψυξη για καμιά μέρα μέχρι να έχεις πάγο. Τα βγάζεις,κάνεις τρύπες με καρφί και σφυρί (πολύ έξυπνη ιδέα για όποιον τη σκέφτηκε). Αφήνεις να λιώσει ο πάγος,βάφεις,βάζεις κερί και είσαι έτοιμος για ρομαντζάδες. 

Σημειώσεις: 1)Ο πάγος χρειάζεται για να μην λυγίζει το μέταλο. Εγώ το συνειδητοποιησα γιατί τα έβγαλα και τα τρία και μέχρι να τελειώσω το ένα,τα άλλα είχαν αρχίσει να λιώνουν και ήταν δύσκολο να κάνω τις τρύπες. Οπότε βγάζουμε ένα τη φορά.

2)Τα έβαψα με λαδομπογιά. Τώρα που έχουν στεγνωσει είναι μια χαρά,αλλά έκαναν 2 μέρες και ακόμα δεν έχω καταλάβει γιατί,ίσως έφταιγε που οι μπογιές ήταν με 1.50 ευρώ από το γνωστό σε όλους μας κατάστημα J. Δε λέω να μην τα βάψετε με τέτοιες,αλλά να ξέρετε ότι θα αργήσει να στεγνώσει. (Σε αυτές τις δύο μέρες ακούστηκε πολύ στο σπίτι το: 

-"Μην ακουμπήσεις τα κουτιά,δεν έχουν στε-"  

-"ΑΑΑΑΑΑ!")

μπορείτε να βάλετε και πολύχρωμα λαμπάκια

Θέλω να κάνω άλλη ανάρτηση αφιερωμένη μόνο σε τέτοιες κατασκευές με κεράκια και λαμπάκια.

 Και τέλος, το μπολ για ανακύκλωση περιοδικών. Για μένα τα περιοδικά και οι εφημερίδες δεν είναι μόνο για διάβασμα. Από κολάζ μέχρι χάντρες,οι πολύχρωμες σελίδες κάνουν τα πάντα. 

Η έμπνευση είναι εδώ.

Tα βήματα: Κόβεις λεπτές και μακριές λωρίδες χαρτί. Τις τυλίγεις σε ρολό όπως βλέπεις,και στο τέλος κολλάς την άκρη με άσπρη κόλλα. Όταν φτιάξεις πολλά (ΠΟΛΛΑ) σαλιγγαράκια,φουσκώνεις ένα μπαλόνι (όχι πολύ,περίπου σαν μπάλα του βόλλει) και κολλάς με άσπρη κολλά και πάλι το ένα δίπλα στο άλλο (λέω άσπρη κόλλα-ατλακόλ,γιατί όταν στεγνώσει γίνεται διάφανη. όταν φτάσεις να έχεις ένα μπολ στο μεγεθος που θέλεις,το αφήνεις να στεγνώσει εντελώς,βάζεις και άλλη κόλλα εκεί που έχει σχετικά μεγάλα κενά για σιγουριά,αφήνεις να στεγνώσει και πάλι,και σκάς το μπαλόνι. Voila.

Μόνο που:

1)Θέλει αρκετή ώρα να γίνει,λόγω του τυλίγματος. Βέβαια,δεν είναι ανάγκη να κάνεις μόνο αυτό αποκλειστικά,μπορείς παράλληλα να παρακολουθείς ταινία ή να διαβάζεις (αν έχεις κάποιον άλλο να σου κρατάει το βιβλίο).Επίσης,μπορείς μια χαρά να στρώσεις και τους φίλους σου στο δίπλωμα και τύλιγμα,όπως έκανα εγώ. Κουτσομπολιό και δημιουργία μαζί (Σημείωση: Αρχικά ενδέχεται να γκρινιάζουν για κανένα πεντάλεπτο,να σε αγριοκοιτάνε και να σε λένε εξαναγκαστικό,αλλά τελικά συνεργάζονται.Βοηθάνε και τα μπισκότα σοκολάτας.)

2)Χρειάζεται πολλή κόλλα.

3)Δεν ξέρω πώς καταφερε αυτος που έφτιαξε το μπολ της πηγής και ξεκόλλησε το μπαλόνι από τα τοιχώματα μέσα. Εγώ απλώς το άφησα εκεί.

Έχω και άλλα πράγματα να σας δείξω αλλά θα τα αφήσω για άλλη φορά.

Στο μεταξύ,τα νέα της Αθήνας είναι:

• Ο καιρός είναι τόσο υπέροχος,που σε καλεί να κάνεις πικ νικ στο πρώτο πάρκο που συναντάς.
• Τα φυτά παντού έχουν ανθίσει και μυρίζουν φανταστικά. Αν μένεις Αθήνα,πέρνα ένα βράδυ από τη Βασσιλίσης Σοφίας και θα νιώσεις πώς θα μύριζε η άνοιξη αν ήταν άρωμα.
• Από την προηγούμενη ανάρτηση μέχρι αυτή,μεσολάβησαν 4 μέρες φανατικής παρακολούθησης    μιας σειράς που έπαιζε ο Alpha πριν μερικά χρόνια,"το 10". Το ξέρω ότι είναι βασισμένο σε βιβλίο του Καραγάτση,το οποίο έχει μπει στην ήδη τεράστια λίστα με αυτά που πρέπει να διαβάσω.
• Την άλλη βδομάδα φεύγω για πασχαλινές διακοπές για Κρήτη-home,sweet home. Ανυπομονώ σαν τρελή.
• Πάρτε μια μίνι χαρούμενη playlist :)

and let them say you can't sing from Magda_stiakaki on 8tracks Radio.

Να περνάτε καλά και να απολαμβάνετε τον ήλιο!

Φιλιά,Μάγδα