Πέμπτη 31 Ιανουαρίου 2013

Κορίτσι με απορίες


Γενικά είμαι των ερωτήσεων. Μ'αρέσει να τα ξέρω όλα ρε παιδί μου,να καταλαβαίνω το πώς και το γιατί. Και επειδή συχνά δεν τα πιάνω τα υπονοούμενα και ό,τι πλανάται στον αέρα γενικότερα, αναγκάζομαι να εκτοξεύω συνεχώς απορίες με κίνδυνο να με πουν κουτσομπόλα και περίεργη. Πραγματικά όμως το κάνω από ενδιαφέρον και μου βγαίνει φυσικά ώστε δεν καταλαβαίνω αν τελικά καταλήγω να περνάω τον άλλο από ανάκριση. Τώρα που το σκέφτομαι,ίσως θα έπρεπε να το ψάξω αυτό το τελευταίο,γιατί αρχίζω να μου θυμίζω τη μαμά μου. Ωχ.
Τέλος πάντων,από τότε που ήρθα στην Αθήνα οι ερωτήσεις αυξάνουν και πληθαίνουν. Είναι απορίες γενικά για τη ζωή εδώ,άλλες σοβαρές και άλλες όχι και τόσο,που δεν είμαι σίγουρη αν έχουν απάντηση. Σας τις παραθέτω λοιπόν εδώ,μήπως και μπορείτε να βοηθήσετε, ή ίσως να σας κάνουν να προβληματιστείτε και σεις.

1)Γιατί η σχολή μου είναι τόοοοσο ανοργάνωτη;
2)Γιατί ο καφές στο Μοναστηράκι κάνει 5 ευρώ,χωρίς βουτήματα;
3)Γιατί δεν καταλαβαίνω τα θεωρήματα του Πάπου στην δομική;
4)Γιατί το μακετόχαρτο είναι τόσο ακριβό; (μα 6 ευρώ το 50x70;!!)
5)Γιατί έχω αρχίσει να συνηθίζω στη θέα των αστέγων και των σαλεμένων στους δρόμους της πόλης,και πλέον νιώθω σαν να μη με σοκάρει τίποτα;
6)Γιατί τα Χριστούγεννα δεν στόλισαν ανθρωπινό δέντρο στο Σύνταγμα αλλά έβγαλαν μια σκαλωσιά;
7)Γιατί στο μετρό κάνει τόση ζέστη;
8)Γιατί λένε "πάμε στον Χόντο" αντί "πάμε στα Hondos";
9)Γιατί να ναι η Καλλιθέα τόσο μακριά;
10)Γιατί μου ήρθε ρεύμα 93 ευρώ;
11)Πότε θα σταματήσουν οι απεργίες στα μέσα;
12)Γιατί χιόνισε μόνο μια φορά;
13)Ποιο είναι το πρόβλημα των από κάτω και φωνάζουν από τις 8 το πρωί;
14)Γιατί πήρε τόσον καιρό στον Νικ και την Τζες από το New girl να φιληθούν;
15)Εγώ πότε θα έχω τέτοιο φιλί;;
16)Τι τρώνε αυτά τα περιστέρια και κουτσουλάνε σαν τρελά;
17)Πότε θα μου φτιάξουν το κουδούνι της πόρτας; (Οι ντελιβεράδες πλέον κάνουν αναπάντητη για να τους ανοίξω)
18)Πότε θα μάθουν αυτοί που μοιράζουν φυλλάδια ότι ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΜΑΘΩ ΞΕΝΕΣ ΓΛΩΣΣΕΣ;
19)Επίσης,ότι ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΙ ΑΛΛΟ ΑΡΙΘΜΟ VODAFON;
20)Τι με έχει πιάσει με τα καρτούν αυτές τις μέρες; (note: Να δείτε το "Πώς να εκπαιδευσετε τον δράκο σας" και το "Μαλλιά κουβάρια")
21)Γιατί τα βιβλία στην Ελλάδα είναι ακριβά;
22)Υπάρχει κανείς που να μην τρελαίνεται για τη Νατάσσα Μποφίλιου τελοσπάντων;
23)Θα πάρω την απόφαση να αγοράσω φωτογραφική μηχανή ή θα γεράσω με το απωθημένο; 
24)Θα σταματήσει ποτέ ο Δημήτρης να γελάει με τις ατσιγγάνες που είπα πριν ένα μήνα (inside joke *wink wink*)
25)Γιατί πάντα χάνομαι όταν πηγαίνω στο Σύνταγμα με τα πόδια;
Και τέλος,
26)ΠΟΙΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΝΟΗΜΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ; 
(πλάκα κάνω,σε αυτό ξέρω την απάντηση,αλλά δεν σας τη λέω από τώρα. Θα το γράψω σε μια περγαμηνή και θα το βάλω σε ένα μπουκάλι στον ωκεανό,για να αφήσω λίγο ακόμα την ανθρωπότητα να αναρωτιέται)

Αν καταφέρατε να διαβάσετε όλη τη λίστα χωρίς να πονέσει το κεφάλι σας (και χωρίς να θελετε να με δολοφονήσετε) έχετε τα συγχαρητήρια μου. Εσείς έχετε καμία αναπάντητη απορία την οποία θα μπορούσαμε να βοηθήσουμε εδώ πέρα;

Πριν κλείσω,θα ήθελα να ανακοινώσω δημοσίως μια προσωπική πρόκληση που αποφάσισα να θέσω στον εαυτό μου μόλις τελειώσει η εξεταστική. Με αφορμή αυτό,
θα προσπαθήσω να διαβάσω μέχρι το τέλος του 2013 όλα τα παραπάνω βιβλία. Το κάνω κυρίως γιατί έχει πλάκα να βάζεις τέτοιους στόχους και γιατί νιώθω ότι έχω σταματήσει να διαβάζω βιβλία και μου λείπει αυτό. Σας το λέω για να αναγκαστώ να το συνεχίσω και να μην τα παρατήσω στη μέση χωρίς να ξέρει κανείς τίποτα. Οπότε,να περιμένετε updates πάνω στο θέμα! Προς το παρόν, χρειάζομαι προτάσεις για όποια από τις κατηγορίες νομίζετε:)

Πολλά φιλιά και καλή εξεταστική σε όσους διαβάζουν!
Adios bitchachos!


δρομέας 
δρομέας

μετρό Συντάγματος

πλατεία Μοναστηρακίου

Πλάκα

Αρχαιολογικό μουσείο

οδος  Πιττάκη

οδός Πιττάκη

οδός Πιττάκη

Στάση λεωφορείων Αμπελόκηποι

στάση Αμπελόκηποι




Τετάρτη 23 Ιανουαρίου 2013

Let's talk about....what??

Γεια σας γεια σας φίλοι μου!!τι κάνετε??ελπίζω να είστε καλά και να χαμογελάτε!!αλλά κι αν δεν είστε και σε τρελά κέφια πάλι να χαμογελάτε γιατί έτσι καταπολεμείτε όλα σας τα προβλήματα!!Άλλωστε στην εποχή που ζούμε το χαμόγελο είναι από τα λίγα πράγματα που δεν κοστίζουν!!Βρείτε λοιπόν λόγους να χαμογελάσετε όπως έκανε μία ομάδα φοιτητών από το τμήμα Οργάνωσης και Διοίκησης του Οικονομικού Πανεπιστήμιου Αθηνών(την ΑΣΟΟΕ καλέ) και χρωματίστε τη ζωή σας-και όχι δε γράφει η Μάγδα σήμερα!!
Όσον αφορά εμένα τώρα η εξεταστική μου ξεκίνησε επίσημε τη Δευτέρα αλλά για μένα μόλις σήμερα με συνταγματικό δίκαιο-και νομίζω πως πήγε καλά αλλά ως γνωστό η νεκροψία θα δείξει !!!Αυτές τις μέρες λοιπόν και λόγω διαβάσματος δε βγαίνω και πολύ από το σπίτι-εδώ με βλέπω να αφήνω τα κοκαλάκια μου τουλάχιστον μεχρι τις 28/1 γιατί μετά χαλαρώνει  το πρόγραμμα μπορώ να πω!!Αφού να φανταστείτε ούτε θέατρο δεν πάω  αυτή τη βδομάδα!!Αλλά εξεταστική είναι θα περάσει!!
Σήμερα αποφάσισα ότι επειδή  η ανάρτηση μου δεν έχει συγκεκριμένη θεματολογία να γράψω διάφορα και άσχετα και να εγκαινιάσω τις "προτάσεις θεάτρου" που θα σας κάνω κατά καιρούς!Έτσι λοιπόν ξεκινάμε με το Κήπος Στάχτες!!Πρόκειται για μία θεατρική παράσταση που παίζεται σ' ένα νεκλασσικό στον Κολώνο και είναι ίσως απο τις πιο αξιόλογες παραστάσεις που έχω δεί!!Κριτικές,φωτογραφίες και το θέμα θα βρείτε εδώ!!Εγώ να πω μόνο ότι ερμηνευτικά και σκηνογραφικά μου άρεσε πάρα πολύ(η παράσταση παίζεται σ ολόκληρο το σπίτι και ο κάθε θεατής έχει διαφορετική οπτική ανάλογα με τη θέση του) και να τονίσω ότι η παρασταση είναι δωρεάν- ο καθένας δίνω στο τέλος ο,τι έχει κι αν έχει ευχαρίστηση!!Επίσης θέλω να πω ότι οι καλές παραστάσεις δεν συναρτώνται πάντα με μεγάλα ονόματα και να μη φοβάστε να βλέπετε παραγωγές  και με άσημους ηθοποιύς γιατί πολλές φορές θα σας εκπλήξουν θετικά!!Info για την παράσταση:όσοι ενδιαφερθείτε καλό θα είναι να κλείσετε πρώτα γιατί ο χώρος δε είναι διαμορφωμένος για να χωρά πολλά άτομα!!!
Για σήμερα νομίζω αυτααααα!!!Ξεκινάω  σε λίγο διάβασμα για το επόμενο κι ελπίζω να πάει καλά!!
φιλιά πολλα,Dim 

P.S.ναι όντως ήταν πολύ καλή η κοτόσουπα της Μάγδας-νοικοκυρά καλέ όχι αστεία!!
P.S.2:χρόνια πολλά στη μαμά μου που είχε εχθές γενέθλια και προκαταβολικά χρόνια πολλά στη Χριστίνα που έχει αύριο γενέθλια.Και εδώ να πούμε πόσο καταπληκτικό και τέλειο ζώδιο είναι οι Υδροχόοι και να τους αγαπάτε τους Υδροχόους γιατί είναι μοναδικοί και θα ζήσετε απιστευτες σκηνές κάλλους μαζί τους(ναι παιδιά και γω Υδροχόος είμαι τι να κάνω??)

Κυριακή 20 Ιανουαρίου 2013

rainbow state of mind


Είμαι χαρούμενη.
 Έκανα pause στο βίντεο που έβλεπα για να γράψω αυτό. Θέλω να σημειώσω αυτό το συναισθημα για να μην το ξεχάσω,να το δω ξανά όταν θα νιώθω ότι όλα πάνε στραβά, όταν θα μου έρχεται να φωνάξω ΓΙΑΤΙ ΣΕ ΜΕΝΑ; Οι πηγές μου (κυρίως το χολιγουντ και τα εφηβικα βιβλία) αναφέρουν ρητά ότι μετά από καθε καταιγίδα έρχεται το ουράνιο τόξο. Δεν είμαι σίγουρη ότι συμβαίνει πάντα,αλλά ορίστε,εδώ είμαι εγώ,στη μέση του ουράνιου τόξου μου.Το ξέρω,είναι βέβαιο με μαθηματική ακρίβεια,ότι θα έρθουν και άλλες στιγμές σαν την προχθεσινή,που θα νιώθω ότι μόνο η Αντέλ με καταλαβαίνει (ε ναι λοιπόν,εγώ ακούω διαδραστικά τη μουσική μου) αλλά είναι επίσης βέβαιο ότι και αυτές θα περάσουν. Τις περισσότερες φορές αρκεί μια μικρή λεπτομέρεια,μια στιγμή, για να με κάνει να πέσω στην μελαγχολία και την περισυλλογή, ή να πετάω στα σύννεφα. Σήμερα πήγα στο σπίτι μιας φίλης μου. Ηλιόλουστη μέρα. Eνα λευκό φωτιστικό για να το ζωγραφίσουμε. Μαρκαδόροι χυμένοι στο χαλί,όπως όταν είμασταν μικρές. Ζωγραφιές με σπιτάκια,σύννεφα,γοργόνες και πριγκίπισες,όπως όταν είμασταν μικρές. Μουσική από το λάπτοπ. Αυθόρμητοι χοροί και παράφωνα cover των τραγουδιών της ντίσνει. Τυροπιτάκια της μαμάς,κατευθείαν από το δέμα απ'την Κρήτη. Μερικές φορές αναρωτιέμαι, υπάρχουν για όλους αυτές οι στιγμές που νιώθεις ότι είσαι ο πιο τυχερός άνθρωπος του κόσμου και αισθάνεσαι μια υπέροχη αισιοδοξία για τα πάντα; Ή απλώς έχω τα πάντα που χρειάζομαι; Και αν ισχύει το δεύτερο,πώς το λες χωρίς παρεξηγηθείς για κακομαθημένη και ψωνάρα; Πείτε μου ότι το έχετε νιώσει και σεις! Θα ήθελα πολύ να ρωτήσω κάθε άνθρωπο που ξέρω τι πράγματα απλά και καθημερινά τον κάνουν  να χαμογελάει όταν τα σκέφτεται στη μέση της μέρας. Θα ήθελα να γραψω ένα βιβλίο με αυτά τα πράγματα,αν δεν υπάρχει ήδη.
Τελος πάντων. Η ουσία αυτής της ανάρτησης είναι να αποτυπώσω την ευτυχία και να την χρησιμοποιήσω στα δύσκολα. Αν και αμφιβάλω ότι θα αλλάξει κάτι,μάλλον αστεία θα μου φανούν αυτά που γράφω. Θα δω και θα σας πω. Προς το παρόν,σας αφήνω με ένα τραγούδι χαρουμενο και τραλαλιάρικο (ή εμένα ετσι μου φαίνεται τουλάχιστον) που μου ήρθε στο μυαλό.
Ciao ciao!
Μαγδαλένα


υ.γ.1: Μη ρωτήσετε από που ήρθε το Μαγδαλένα,είναι παρενέργεια της νιρβάνας στην οποία βρίσκομαι.
υ.γ.2: Για όσους αναρωτιούνται για την κοτόσουπα,ένα έχω να πω: ΤΥΦΛΑ ΝΑ ΧΕΙ Ο ΤΖΕΙΜΙ ΟΛΙΒΕΡ
υ.γ.3: Δημήτρη έχω να σου πω ότι με το ποιημα που έβαλες, έκανες μια Μάγδα να ανατριχιάσει. Φανταστικό.
υ.γ.4: ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΩ
υ.γ.5: ΔΕΙΤΕ την ταινία "It's kind of a funny story". Μου άρεσε πάρα πολύ.






Κυριακή 13 Ιανουαρίου 2013

Είναι η σιωπή χρυσός???

Γειααα σας φίλοι μου!!Πως τα περνάτε?Εγώ διαβάζω όσο πιο πολύ μπορώ μιας και πλησιάζει η εξεταστική και αγχώνομαι επειδή δεν έχω ξαναδώσει αλλά για όλα υπάρχει πρώτη φορά οπότε...let it be!!Κατά τα άλλα καλά είμαι αφού προχωρά το διάβασμα, στο θέατρο έχουμε ξεκινήσει παρουσιάσεις έργων για να καταλήξουμε τελικά σε ένα και η όλη διαδικασία είναι πολύ όμορφη και ενδιαφέρουσα διότι μαθαίνεις πολλά πράγματα για το έργο ή το συγγραφέα ακόμη κι αν τελικά δε το ανεβάσεις!!Ιδιαίτερα η συμμετοχή στις παρουσιάσεις είναι αρκετά διασκεδαστική και δημιουργική!!
 Έτσι λοιπόν και το θέμα της σημερινής μου ανάρτησης προέκυψε από το θέατρο και συγκεκριμένα από ένα ποίημα που ακούσαμε στην πρόβα στο πλαίσιο μιας άσκησης!!Επειδή λοιπόν σε μένα τουλάχιστον προκάλεσε ιδιαίτερα έντονα συναισθήματα και σκέψεις αποφάσισα να μοιραστώ μαζί σας κάποιες από τις σκέψεις μου!!                            


Όταν εγώ άκουσα το ποίημα ένιωθε να πνίγομαι από τα πολλά <<σώπα>>και μου ερχόταν η επιθυμία να βγάλω μία κραυγή!!Όμως ακούγοντάς το ξανά και ξανά συνειδητοποίησα ότι αυτό το ποίημα στην πραγματικότητα αντικατοπτρίζει την ίδια μας την κοινωνία-και ίσως και κάθε κοινωνία- η οποία μας διδάσκει με πολλούς τρόπους(από την οικογένεια και το σχολείο μέχρι τα μέσα μαζικής ενημέρωσης) πως να γινόμαστε παθητικοί και να μην αντιδρούμε ακόμη κι αν κάτι τραγικό συμβαίνει δίπλα μας!!Και το χειρότερο είναι πως όλοι μας λέμε <<κάτι πρέπει να γίνει>> και όχι <κάτι πρέπει να κάνουμε>>(και εννοείται πως δε βγάζω τον εαυτό μου έξω από όλο αυτό)!!
Το θέμα όμως είναι γιατί σωπαίνουμε?γιατί δεν αντιδράμε?φοβόμαστε?δε θέλουμε να ξεφύγουμε από τη ραστώνη?ή μήπως πιστεύουμε ότι δε μπορούμε?Ίσως να είναι όλα αυτά,ίσως και τίποτα από όλα αυτά!!Θέλω να ξεκαθαρίσω ότι σε καμία περίπτωση δεν προσπαθώ να κάνω μανιφέστο, απλώς εκφράζω κάποιες ανησυχίες μου στις οποίες δυστυχώς ούτε εγώ δεν έχω να δώσω μία απάντηση!!
 Από την άλλη πλευρά σκέφτομαι ότι οι άνθρωποι δεν είναι εξοικιωμένοι στη σιωπή!!Συχνά μάλιστα δεν την αντέχουν γιατί προκαλεί αμηχανία!Άρα καταπολεμούν τη σιωπή και μιλούν!!Οπότε δεν υπάρχει πρόβλημα...Μάλλον όμως πρέπει αν διαχωρίσουμε την ουσιαστική σιωπή από την απλή λεκτική που μας προκαλεί αμηχανία!!Γιατί αυτήν όλοι την πολεμάμε ,αλλά την εσωτερική σιωπή???τι γίνεται μ'αυτήν??Ζούμε μαζί της και την αγνοούμε, γιατί αν δεν την αγνοήσουμε πρέπει να δράσουμε και αυτό δεν είναι εύκολο!!Ίσως γι' αυτό να μην μπορούμε να προχωρήσουμε όχι μόνο ως κοινωνίες αλλά και ως άτομα!!Σωπαίνουμε   πολύ συχνά και τελικά εξαχρειωνόμαστε!!Καθημερινό παράδειγμα-ειδικά στην Αθήνα είναι οι ναρκωμανείς στους δρόμους!!Την πρώτη φορά ταράζεσαι,το σκεφτεσαι και μετά το συνηθίζεις και σιωπάς!!Άρα μήπως δε θα πρεπε ν κατηγορούμε μόνο τους άλλους για ό,τι δε μας αρέσει,αλλά να αναλογιστούμε το δικό μας μερίδιο ευθύνης και να <<μιλήσουμε>>?
Αυτά για σήμερα!!και επειδή το κλίμα βάρυνε λίγο να πω ότι αύριο θα δοκιμάσω τις μαγειρικές ικανότητες της Μάγδας και στην επόμενη ανάρτηση θα χουμε να λέμε!!!   


P.S.κι ένα τραγούδι σχετικό με το θέμα!!
P.S.2:ελπίζω να μη σας κούρασα!!άλλωστε μπορεί αυτά που γράφω να μην είναι καν σωστά,λογικά ή βάσιμα!!:)
πολλά φιλιά,Dim

Παρασκευή 11 Ιανουαρίου 2013

Πρέπει να γίνουν πράγματα


Ενώ ακούω στο ράδιο,στον σταθμό του πολυτεχνείου την φίλη μου και συμφοιτήτρια Ν. να κάνει εκπομπή ,αποφασίζω να γράψω για το πόσο σημαντικό είναι να κάνουμε πράγματα καθημερινά που μας γεμίζουν και εχουν κάτι να μας δώσουν για να γίνουμε καλύτεροι. Είτε αυτό είναι ράδιο,είτε ζωγραφική,είτε ακόμα και μια απλή βόλτα για να ανακαλύψεις την πόλη σου. Γιαυτό και χαίρομαι πολύ που καταφερα να μπω σε μια σχολή που με γεμίζει,με κρατάει απασχολημένη με ενδιαφέροντα πράγματα και με αναγκάζει να είμαι δημιουργική και να βάζω το μυαλό μου να δουλέψει. Γενικά είμαι της γνώμης ότι ακόμα και αν η δουλειά ή σχολή σας  δεν έχει κάτι που να σας κάνει να θέλετε να σηκωθείτε το πρωί από το κρεβάτι και να πιάστε δουλειά,ΠΡΕΠΕΙ να βρείτε κάτι άλλο που να σας  ψυχαγωγεί. Διαβάστε βιβλία που θα σας κάνουν να ξυπνατε στη μέση της νύχτας,δείτε ταινίες που σας κάνουν να σκέφτεστε,μιλήστε με ανθρώπους για πράγματα ασυνήθιστα όπως το τι παραμύθια τους διάβαζαν όταν ήταν μικροί,ακούστε προσεκτικά τι έχουν να σας πουν χωρίς να βιάζεστε να τελειώσουν,δημιουργήστε κάτι ,όσο και αν νομιζετε ότι δεν το χετε με την τέχνη, ψάξτε για διάφορα events στην πόλη σας ή στην ανάγκη οργανώστε εσείς ένα, βρείτε μια βιβλιοθήκη και χαθείτε στους διαδρόμους. Όσα περισσότερα ενδιαφέροντα αποκτάτε,τόσο πιο συναρπαστική συντροφιά αποτελείτε,τόσο πιο πολλά έχετε να διηγηθείτε στους γύρω σας. Μην βαλτώνετε,μην επαναπαύεστε,μην μένετε παθητικοί και στάσιμοι. Φυσικά θα υπάρχουν στιγμές που απλώς θα νιώθετε την ανάγκη να κοιτάξετε το ταβάνι και να σκέφτεστε το απόλυτο τίποτα, ή να χαθείτε σε ένα απολαυστικά ανούσιο επεισόδιο Gossip girl. Όμως προσέξτε μην παρασυρθείτε και βρεθείτε σε μια σπηλιά απο κουβέρτες, περιτριγυρισμένοι από κούτες ντελίβερι,να αναρωτιέστε τι μέρα είναι και πότε ακριβώς άρχισατε να αποκτάτε ράστα.(οκ,λίγο υπερβολικό,απλώς προσπαθώ να γράψω παραστατικά εδώ πέρα). Κάποιες φορές εκνευρίζομαι με τον εαυτό μου που δεν κάνω όσα θα ήθελα και δεν εκμεταλεύομαι στο έπακρο τις δυνατοτητες που μου προσφέρει αυτή η μεγάλη πολη στην οποία ζω και ώρες ώρες απορώ πώς ένας άνθρωπος μπορεί να αγγίξει τέτοια επίπεδα απραξίας,αλλά ευτυχώς είναι απλώς φάσεις που περνάω. (Ένα από τα new year resolutions μου για το 2013 είναι και το να είμαι πιο δραστήρια και οργανωμένη. Βέβαια,αυτοί οι στόχοι που βάζουμε κάθε πρωτοχρονιά συνηθως καταλήγουν απλώς να μας στοιχειώνουν για ένα χρόνο (πάρτε μαθήμα από την Jeanne εδώ). Aλλά όχι,φέτος νιώθω ότι θα τα καταφέρω!) Εν τέλει,νομίζω καταλάβατε το νόημα που θέλω να περάσω.Μην ξεχνάτε να αφήνετε πίσω σας αναμνησεις χειροπιαστές,όπως φωτογραφίες,ημερολόγια,σημειώματα από τα μέρη ου πήγατε,τις περιπέτειες που ζήσατε και τους ανθρώπους που γνωρίσατε:)
Αυτά για σήμερα.Συγχωρήστε τον συνειρμικό τρόπο γραφής μου και τις πολυλογίες μου,είναι που δεν μπορώ ακόμα να βάλω τις σκέψεις μου σε σειρά και να θυμηθω όλα όσα θέλω να γράψω.
Eυχηθείτε μου καλό διάβασμα,ή καλύτερα διάβασμα γενικότερα,γιατί η εξεταστική πλησιάζει και το μυαλό μου αρνείται να συγκεντρωθεί.
Antios muchachos!




p.s. O καιρός στην Αθήνα έχει ξεπεράσει τον εαυτό του,τρέμω μέχρι και εγώ, σε σημείο που κινδυνεύει η φημη της φανατικής αντικρυουλιάρας που χτίζω τόσον καιρό.
p.s.2 Ο τίτλος αναφέρεται στα πράγματα τα οποία πρέπει να κάνω,στα πλαίσια του resolution μου, και διαβάζεται κατά προτίμηση με προφορά Βάνα Μπάρμπα από τον Δημήτρη (εγώ το βρίσκω πολύ αστείο αλλά αυτό δε λέει και πολλά,μιας και βρισκω αστεία γύρω το 50% αυτών που ακούω)
p.s.3 Το λέω τώρα και ισχύει για πάντα: Οι εικόνες που βάζω είναι μαζεμενες από το ιντερνετ και δεν έχουν να κάνουν αναγκαστικά με ό,τι γράφω.Αυτό το κρίνετε βεβαίως εσείς.


Πέμπτη 10 Ιανουαρίου 2013

Back to basics

 Γειααα σας φίλοι μ!!!Τι κάνετε??Ελπίζω να είστε καλά και να μην κρυώνετε(πολύ βασικό αυτό δεδομένου ότι κάνει ψοφόκρυο και οι περισσότερες πολυκατοικίες δεν έχουν βάλει πετρέλαιο)
Σήμερα γράφω για πρώτη φόρα δική μ ανάρτηση χωρίς τη συμπαράσταση της έμπειρης σε θέματα blogging Μάγδας και έχω μία ανησυχία αλλά ok θα το ξεπεράσω!!
 Τον τελευταίο καιρό με έχει πιάσει ένας παλιμπαιδισμός να το πω,μια μανία με τις παιδικές ταινίες και έτσι αποφάσισα η ανάρτηση αυτή να είναι αφιερωμένη στις αγαπημένες ταινίες της παιδικής μου ηλικίας!!!Γιατί μία από τις πιο δυνατές αναμνήσεις από την παιδική ηλικία είναι-μετά τα playmobil βέβαια- οι ταινίες που βλέπαμε με τα αδέρφια μου τουλάχιστον 1-2 φορές την εβδομάδα!!
 Και επειδή ο master σ' αυτό το είδος είναι η Disney οι ταινίες και οι ήρωες που θα αναφέρω παρακάτω είναι στην πλειοψηφία τους παραγωγές της Walt Disney!!
 Ξεκινώντας λοιπόν μια από τις ταινίες που έβλεπα ανελλιπώς ήταν φυσικά ο βασιλιάς των λιονταριών(και τώρα αρχιζει το εγκώμιο αλλά πραγματικά όλοι οι ήρωες ήταν ο ένας καλύτερος απο τον άλλο-προσωπικά εγω έχω αδυναμία στο Ζάζου και στη μητέρα του Σίμπα τη Σαράμπι).Νομίζω ότι είναι μία από τις πλέον χαρακτηριστικές ταινίεσ της γενιάς μου και γενικότερα της δεκαετίας του '90!!Περιττό βέβαια να αναφέρω τη στεναχώρια μου καθε φορά που πέθαινε ο Μουφάσα!!και για να πάρετε μια γευση απο lion king όσοι έχετε ξεχάσει πάρτε μία γεύση...
  Και συνεχίζουμε με ένα από τα ωραιότερα musical της Disney βασισμένο στο μυθιστόρημα του Βίκτωρος Ουγκό!!Εννοώ φυσικά την Παναγία των Παρισίων που στην ελληνική μεταγλώτιση τις φωνές και τα τραγούδια ανέλαβαν γνωστοί ηθοποιοί και τραγουσιστές όπως η Πέμυ Ζούνη, η Άλκηστις Πρωτοψάλτη, ο Σάκης Ρουβάς,η Χρυσούλα Διαβάτη, ο Χρήστος Βαλαβανίδης κ.α.
Βέβαια να σημειώθει ότι ο Ουγκό δεν είχε δώσει την χαρμόσυνη έκβαση που παρουσίσε η Disney αλλά προσαρμογή για παιδιά έκαναν οπότε είναι μάλλλον λογικό!!(σ' αυτή την ταινία λατρεύω τη Λαβέρνα,ένα απο τα αγαλματάκια-φίλου του Κουασιμόδου)
 Η αγαπημένη ταινία του αδερφου μου  τώρα!!Ο Ηρακλής πέρα από το μύθο(πιο πέρα πεθαίνεις να προσθεσω εγώ, γιατί το μόνο κοινό που είχε η ταινία με το μύθο είναι τα ονόματα)Αρκετά αστεία κατά τα άλλα ταινία!!Επίσης η άλλη του λατρεία ήταν ο Ταρζάν- κι εγω ειχα τσάντα με το Ταρζάν στην πρώτη δημοτικού αλλα άσχετο!!Συμπαθέστατοι οι φιλοι του Ταρζάν να πω εγω!!
 Και τώρα μία άπο τις δικές μου αδυναμίες ήταν η Μουλάν με τον φανταστικό δρακο της,Μούσου(με τον Πέτρο Φιλλιπίδη να δίνει ρέστα για ακόμα μια φορά)Αξίζει να αναφέρω νομίζω ότι οι Ούνοι μου προκαλούσαν εφιαλτες αλλά μετά το ξεπέρασα!=)

Να μην ξεχάσω τα 101 σκυλιά της δαλματίας!!Σπίτι μ είχαμε την ταινία με την Glenn Close-μεταγλωττισμένη βέβαια- και η αγαπημένη μου σκηνή,όπως και πολλών αλλων μετά από γκάλοπ που έκανα είναι,όταν η Κρουέλα πέφτει σε ένα βαρέλι με απροσδιόριστο περιεχόμενο!!
 Τέλος άφησα στον Stewart lttle ή Ποντικομικρούλη ελληνιστί, την οποία όμως από έν σημείο και έπειτα δε ήθελα ούτε να την ακούω γιατί η αδερφή μου την έβλεπε κάθε μέρα-χωρίς υπερβολές- και είχε μαθει οτυς διαλογους απέξω οπότε άκουγα την αδερφή μου αντί την ταινία!!Αλλά κατά τα άλλα ωραία ταινιούλα!!

Και επειδή όόόλες οι ταινίεσ έχουν ένα κακό τα παιδάκια μισούν- κι εγώ μαζί τους όταν ήμουν παιδί- νομίζω ότι κάποιοι κακοί ήταν ιδιαίτερα επιτυχημένοι και πρέπει να αποκατασταθεί η φήμη τους!!Ο Σκαρ για παράδειγμα απο το Lion King ήταν ένας πολύ ωραίος ρόλος και μία μέρα ψάχνοντας στο youtube βρήκα ολόκληρη την ιστορία του που εξηγεί όχι μόνο την ουλή στο πρόσωπο αλλά και γενικότερα την κακία του και από που αυτη προηλθε!!Οπως επίσης ο δικαστής Φρόλλο στην Παναγία των Παρισίων παρά τη σκληρότητα του λυγίζει στη γοητεία της Εσμεραλδα!!Βλέπουμε λοιπόν ότι όλοι οι άνθρωποι και οι καταστάσεις συχνά έχουν περισσότερως των μία πλευρών και γι' αυτό είναι καλό να μη βιαζόμαστε να βγάζουμε συμπεράσματα για το όσο κακός είναι κάποιος αν δεν γνωρίζουμε  τι κρύβεται από πίσω(αυτά βέβαια δεν έχουν άμεση σχέση με τις παιδικές ταινίες αλλά αφορμώμενος από εκεί απλώς κάνω κάποιες παρατηρήσεις)Απολαύστε τώρα το τραγούδι του Σκαρ...
 Αυτάά από εμένα!!Θα τα πούμε την επόμενη εβδομάδα με ένα ίσως πιο σοβαρό αλλά ίσως και πιο γελοίο θέμα από το σημερινό!!!
πολλα φιλια,Dim


(P.S.το αγαπημένο μου τραγούδι από την Αναστασία και άκρως συγκινητικό νομίζω)

Τρίτη 8 Ιανουαρίου 2013

Μία νέα αρχή

Είναι πολύς καιρός τώρα που συζητάμε να αρχίσουμε ένα μπλογκ,σαν ημερόλογιο για σημαντικά και ασήμαντα πράγματα στις ζωές μας. Ποιοι είμαστε; Είμαι η Μάγδα και είναι ο Δημήτρης, σπουδάζω αρχιτεκτονική και σπουδάζει νομική και είμαστε δύο φίλοι που,long story short, μαζί δεν κάνουμε και χώρια δεν μπορούμε. Το Σεπτέμβριο του 2012 καταφτάσαμε στην Αθήνα,από το ξακουστό Ηράκλειο Κρήτης, για να ξεκινήσουμε την περίφημη ελληνική φοιτητική ζωή και κάθε μέρα είναι μια μικρή περιπέτεια ανακάλυψης αυτής της τρελής πόλης. Προσωπικά ένιωσα την ανάγκη για αυτό μπλογκ από   την αρχή της ζωής εδώ,γιατί νομίζω είναι σημαντικό να αφήνεις πίσω σου πράγματα,όπως επίσης και να μοιράζεσαι κάποια από αυτά με φίλους ωστε να μπορείς αργότερα να βλέπεις την πορεία της σκέψης σου αλλά και της ωρίμανσης του εαυτού σου. Και οι εσωτερικές αλλαγές είναι κυρίαρχη λέξη στο λεξιλόγιο της νέας μου ζωής στην Αθήνα. Welcome to my life λοιπόν. Shall we?
Μάγδα

Γειά σας και από μένα(Dim's writing now)!!Είμαι ο Δημήτρης ο συνμπλογκερ(αν μπορει να ειπωθει ετσι) της Μάγδας!!Όπως με πρόλαβε η Μάγκυ σπουδάζω νομική στην Αθήνα και από τοτε που ήρθα σ αυτή την πόλη δεν έχω προλάβει να βαρεθώ!!Αυτό γιατί πέρα από τις εκπλήξεις που σου επιφυλασσει αυτή η πόλη και εκτός απο τη σχολή ασχολούμαι και με το θέατρο το οποίο είναι μία απο τις αγάπεσ μου!!Είμαι στους Άφαντους, μία από τις ομάδεσ του Καποδιστριακου και περνάω υπέροχα!!Αλλά επειδη δεν ησυχάζω αποφασίσαμε με την Μάγδα να ξεκινήσουμε αυτο το μπλογκ και να γράφουμε ο,τι μας απασχολεί!!!Έτσι λοιπόν λίγο πριν από την πρώτη μας εξεταστική(για την οποία όπως και να γίνει υπάρχει λίγο άγχος) και σε μια παγωμένη (και χωρίς θέρμανση να προσθέσω) Αθήνα,χιονισε σημερα κι ήταν τέλεια, ξεκινάμε κι ελπίζουμε να σας κρατήσουμε καλή παρέα!!
Οι αναρτήσεις μας θα γίνονται εναλλάξ μέσα στη βδομάδα και πιστεύουμε οτι θα περάσουμε αρκετα καλά!!=) 
φιλιά,Dim
και αυτο το τραγούδι το αφιερώνουμε στη φίλη μας Χριστίνα που μας βοήθησε στην εύρεση τίτλου για το blog!!