Κυριακή 13 Ιανουαρίου 2013

Είναι η σιωπή χρυσός???

Γειααα σας φίλοι μου!!Πως τα περνάτε?Εγώ διαβάζω όσο πιο πολύ μπορώ μιας και πλησιάζει η εξεταστική και αγχώνομαι επειδή δεν έχω ξαναδώσει αλλά για όλα υπάρχει πρώτη φορά οπότε...let it be!!Κατά τα άλλα καλά είμαι αφού προχωρά το διάβασμα, στο θέατρο έχουμε ξεκινήσει παρουσιάσεις έργων για να καταλήξουμε τελικά σε ένα και η όλη διαδικασία είναι πολύ όμορφη και ενδιαφέρουσα διότι μαθαίνεις πολλά πράγματα για το έργο ή το συγγραφέα ακόμη κι αν τελικά δε το ανεβάσεις!!Ιδιαίτερα η συμμετοχή στις παρουσιάσεις είναι αρκετά διασκεδαστική και δημιουργική!!
 Έτσι λοιπόν και το θέμα της σημερινής μου ανάρτησης προέκυψε από το θέατρο και συγκεκριμένα από ένα ποίημα που ακούσαμε στην πρόβα στο πλαίσιο μιας άσκησης!!Επειδή λοιπόν σε μένα τουλάχιστον προκάλεσε ιδιαίτερα έντονα συναισθήματα και σκέψεις αποφάσισα να μοιραστώ μαζί σας κάποιες από τις σκέψεις μου!!                            


Όταν εγώ άκουσα το ποίημα ένιωθε να πνίγομαι από τα πολλά <<σώπα>>και μου ερχόταν η επιθυμία να βγάλω μία κραυγή!!Όμως ακούγοντάς το ξανά και ξανά συνειδητοποίησα ότι αυτό το ποίημα στην πραγματικότητα αντικατοπτρίζει την ίδια μας την κοινωνία-και ίσως και κάθε κοινωνία- η οποία μας διδάσκει με πολλούς τρόπους(από την οικογένεια και το σχολείο μέχρι τα μέσα μαζικής ενημέρωσης) πως να γινόμαστε παθητικοί και να μην αντιδρούμε ακόμη κι αν κάτι τραγικό συμβαίνει δίπλα μας!!Και το χειρότερο είναι πως όλοι μας λέμε <<κάτι πρέπει να γίνει>> και όχι <κάτι πρέπει να κάνουμε>>(και εννοείται πως δε βγάζω τον εαυτό μου έξω από όλο αυτό)!!
Το θέμα όμως είναι γιατί σωπαίνουμε?γιατί δεν αντιδράμε?φοβόμαστε?δε θέλουμε να ξεφύγουμε από τη ραστώνη?ή μήπως πιστεύουμε ότι δε μπορούμε?Ίσως να είναι όλα αυτά,ίσως και τίποτα από όλα αυτά!!Θέλω να ξεκαθαρίσω ότι σε καμία περίπτωση δεν προσπαθώ να κάνω μανιφέστο, απλώς εκφράζω κάποιες ανησυχίες μου στις οποίες δυστυχώς ούτε εγώ δεν έχω να δώσω μία απάντηση!!
 Από την άλλη πλευρά σκέφτομαι ότι οι άνθρωποι δεν είναι εξοικιωμένοι στη σιωπή!!Συχνά μάλιστα δεν την αντέχουν γιατί προκαλεί αμηχανία!Άρα καταπολεμούν τη σιωπή και μιλούν!!Οπότε δεν υπάρχει πρόβλημα...Μάλλον όμως πρέπει αν διαχωρίσουμε την ουσιαστική σιωπή από την απλή λεκτική που μας προκαλεί αμηχανία!!Γιατί αυτήν όλοι την πολεμάμε ,αλλά την εσωτερική σιωπή???τι γίνεται μ'αυτήν??Ζούμε μαζί της και την αγνοούμε, γιατί αν δεν την αγνοήσουμε πρέπει να δράσουμε και αυτό δεν είναι εύκολο!!Ίσως γι' αυτό να μην μπορούμε να προχωρήσουμε όχι μόνο ως κοινωνίες αλλά και ως άτομα!!Σωπαίνουμε   πολύ συχνά και τελικά εξαχρειωνόμαστε!!Καθημερινό παράδειγμα-ειδικά στην Αθήνα είναι οι ναρκωμανείς στους δρόμους!!Την πρώτη φορά ταράζεσαι,το σκεφτεσαι και μετά το συνηθίζεις και σιωπάς!!Άρα μήπως δε θα πρεπε ν κατηγορούμε μόνο τους άλλους για ό,τι δε μας αρέσει,αλλά να αναλογιστούμε το δικό μας μερίδιο ευθύνης και να <<μιλήσουμε>>?
Αυτά για σήμερα!!και επειδή το κλίμα βάρυνε λίγο να πω ότι αύριο θα δοκιμάσω τις μαγειρικές ικανότητες της Μάγδας και στην επόμενη ανάρτηση θα χουμε να λέμε!!!   


P.S.κι ένα τραγούδι σχετικό με το θέμα!!
P.S.2:ελπίζω να μη σας κούρασα!!άλλωστε μπορεί αυτά που γράφω να μην είναι καν σωστά,λογικά ή βάσιμα!!:)
πολλά φιλιά,Dim

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Express yourself:)