Τρίτη 11 Ιουνίου 2013

Μυρωδιά αντηλιακού και αλάτι στα μαλλιά

Ξυπνάς το πρωί από το φως που μπαίνει από τη μπαλκονόπορτα και τον ενθουσιασμό που λειτουργεί σαν ξυπνητήρι. Βγαίνεις στο μπαλκόνι του ενοικιαζόμενου με το βιβλίο σου,στις μύτες για να μην ξυπνήσεις την παρέα,αν και θες τόσο πολύ να αρχίσεις να χοροπηδάς στα κρεβάτια για να ξεκινήσετε όλοι μαζί τη μέρα. Κάθεσαι στην καρέκλα με τα πόδια ανεβασμένα στο κάγκελο του μπαλκονιού και αρχίζεις να διαβάζεις αλλά είναι αδύνατο. Προσπαθείς να καταλάβεις τι γλώσσα μιλάνε οι τουρίστες που περνάνε από κάτω, παρατηρείς τη θάλασσα του νησιού και κλείνεις τα μάτια για να απολαύσεις κάθε νέο ήχο. Ακούς ένα θόρυβο από μέσα,ανοίγεις τα μάτια και κάνεις ότι είσαι απορροφημένη στο βιβλίο. Ένα ένα,τα παιδιά ξυπνάνε και βγαίνουν στο μπαλκόνι,παραπονιούνται για τα γέλια που τους ξύπνησαν "πρωί πρωί" και εσύ το απολαμβάνεις και συνεχίζεις να γελάς. Μιλάτε για λίγο,όλοι μαζί και όλοι φωναχτά,κανονίζετε ένα πρόχειρο πρόγραμμα για τη μέρα,αν και όλοι ξέρετε ότι θα αλλάζει περιπου κάθε δεκάλεπτο. Ένα είναι σίγουρο: Θα πάτε θάλασσα. Φοράς μαγιό,αντηλιακό,γυαλιά και σαγιονάρες, βάζεις στην τσάντα πετσέτα,ψάθινο καπέλο,βιβλίο,τράπουλα και χτένα και κατεβαίνεις στην αυλή μέχρι να έρθουν όλοι. Ξεκινάτε με τα πόδια,η παραλία είναι δέκα λεπτά. Στο δρόμο γέλια,πειράγματα,φωτογραφίες και τραγούδια,άσχετα αν σας κοιτάνε περίεργα τουρίστες και ντόπιοι. Φτάνετε,απλώνετε πράγματα και όλοι μαζί κατευθείαν βουτάτε. Βουτιές από ώμους, αγώνες στα μακροβούτια, ξανά πολλά γέλια. Πολύχρωμες πέτρες που δε χορταίνεις να μαζεύεις, οι πατούσες με τα ροζ νύχια μέσα στο νερό, ο ήλιος που αντανακλά στη θάλασσα και σταγόνες που λαμπυρίζουν. Επιστροφή στην αμμουδιά,παραγγέλνετε καφέ και βγάζετε φρούτα και μπισκότα. Άμμος που καίει, τάβλι ,χαρτιά, ρακέτες, ξεροψημένο δέρμα, σχέδια με αντηλιακό στην πλάτη, μουσικό background καλοκαιρινά τραγούδια από ένα διπλανό beach bar. Ο ήλιος καίει για τα καλά, έχετε αρχίσει ήδη να σκέφτεστε τι θα παραγγείλετε από την ταβέρνα. Φορτώνεστε τα πράγματα,η άμμος κολλάει στα πόδια,κάποιοι κάνουν στα γρήγορα ντουζ. Διαλέγετε μια από τις ταβέρνες δίπλα στην θάλασσα, κολλάτε τραπέζια για να χωρέσουν όλοι και μοιράζετε καταλόγους. Ο καθένας το πιάτο του και στη μέση σαλάτα; Και ορεκτικά; Κολοκυθάκια τηγανιτά οπωσδήποτε. Και σαγανάκι,βάλε δύο για να φτάσει. Φώναξε τον σερβιτόρο,μακάρι να μας τα φέρουν γρήγορα. Αρχίζουν όλοι να μιλάνε για φαγητό και λένε αστεία που μόνο εσείς καταλαβαίνετε,γελάς,προσπαθείς να βγάλεις το αλάτι που έχει μείνει στις βλεφαρίδες σου, ανυπομονείς να έρθει η σαλάτα και το ψωμί. Όταν έρθουν, βάζετε γρήγορα λάδι και αλάτι,ανακάτεμα και τσιμπάς μια ντομάτα. Σκέφτεσαι ότι δεν θα άλλαζες αυτή τη γεύση με όλα τα γκουρμέ φαγητά στον κόσμο και αναρωτιέσαι ποιο επιτέλους είναι το μυστικό συστατικό που κάνει τη χωριάτικη μετά τη θάλασσα τόσο νόστιμη. Τρώτε όλοι,βουτώντας ψωμί κατευθείαν στο μπολ της σαλάτας και ξαφνικά όλοι είναι χαμογελαστοί. Ξέρεις ότι όταν έρθει το κυρίως φαγητό θα έχεις ήδη σχεδόν χορτάσει αλλά συνεχίζεις έτσι κι αλλιώς. Τα μπολ αδειάζουν σε πέντε λεπτά και ο σερβιτόρος που φέρνει τα πιάτα σας χαμογελάει διακριτικά. Τελικά συνειδητοποιείς ότι ακόμα και αν δεν πεινάς,το φιλέτο κοτόπουλο,το σαγανάκι και τα άλλα καλούδια είναι υπερβολικά νόστιμα για να τα θυσιάσεις για τη σωστή διατροφή. Σε διακοπές βρισκόμαστε τελος πάντων. Άδεια πιάτα, νυσταγμένα και χαμογελαστά πρόσωπα, εσύ επιμένεις ότι ένα καλό γεύμα τελειώνει με μια παρτίδα επιτραπέζιο. Παραπονιούνται,αλλά τελικά βρίσκεις συμπαίκτες. Παιχνίδι, κουβέντα, φωτογραφίες, δροσερό καρπούζι-κέρασμα από το μαγαζί. Ζητάτε λογαριασμό,φωνές μέχρι να υπολογιστεί σωστά το μερίδιο του καθένα. Επιστροφή,ουρά για το μπάνιο, αναμονή στο μπαλκόνι,ξανά χαρτιά και επιτραπέζια. Πέφτετε όλοι στα κάτασπρα σεντόνια που μυρίζουν διακοπές. Παρατηρείς το δέρμα σου, μελαχρινό, με τη μυρωδιά ακόμα του αντηλιακού. Η αίσθηση να ξαπλώνεις στο μαλακό μαξιλάρι και να τυλίγεσαι στο δροσερό σεντόνι,με τη δροσιά του κλιματιστικού στον αέρα είναι από τα πιο υπέροχα πράγματα. Στο δωμάτιο ξαφνικά πέφτει ησυχία,ακούγονται μόνο τα τζιτζίκια απ'έξω και καμιά φωνή από το δρόμο πού και πού. Γλυκός ύπνος για καμιά ώρα,ο ενθουσιασμός σε ξυπνάει και πάλι. Βγαίνεις έξω σιγανά, η ζέστη σε χτυπάει απότομα αλλά δεν σε πειράζει. Οι πέτρες που μάζεψες από τη θάλασσα, χρώματα,πινέλα, απλώνεσαι στο τραπέζι του μπαλκονιού και αρχίζεις να κάνεις πράξη τις ιδέες που μάζευες όλο το χειμώνα: πασχαλίτσες,κουκουβάγιες, σπιτάκια και άλλα πολύχρωμα σχέδια πάνω στη λεία επιφάνεια της πέτρας. Φανταστική στιγμή. Αρχίζουν να σηκώνονται οι υπόλοιποι, κάποιοι πιάνουν αμέσως πινέλο, κάποιοι πίνουν καφέ και κάποιοι σχεδιάζουν για το βράδυ. Είναι ήδη απόγευμα,η πολλή ζέστη πέφτει και αρχίζετε να ετοιμάζεστε για τη βόλτα. Ένα αέρινο φορεματάκι ,σανδάλια ,τσάντα και έτοιμη. Κάτω στην αυλή,όσοι είναι έτοιμοι μιλάνε δυνατά, τραγουδάνε και χορεύουν. Μαζεύεστε,ξεκινάτε. Τα τουριστικά μαγαζιά είναι τόσο πολύχρωμα και φορτωμένα που νιώθεις ότι θέλεις να χαζεύεις ώρες. Αγοράζεις ένα μικρό πήλινο μπολάκι,ζωγραφισμένο στο χέρι, για να βάζεις τα κλειδιά σου το χειμώνα,όταν γυρνάς σπίτι από τη σχολή. Περπατάτε στα στενά δρομάκια, βγάζετε φωτογραφίες, παρατηρείτε τους ντόπιους και τα σπίτια, παίρνετε παγωτό. Όταν αρχίζει να βραδιάζει κατεβαίνετε ξανά στην παραλία. Μουσικές από τα μπαρ, φώτα από τα σπίτια γύρω από τη θάλασσα, φαναράκια και λαμπάκια παντού. Κάθεστε στην ανοιχτή βεράντα ενός μαγαζιού, όμορφη μουσική, μπύρες και κοκτέιλ, γκρουπ τουριστών που γελάνε και τραγουδάνε, υπέροχο καλοκαιρινό χαρούμενο κλίμα.  Γελάς, ρουφάς το ποτό με το καλαμάκι και τρως το κερασάκι που έχει για διακόσμηση. Η ώρα περνάει γρήγορα,αναρωτιέσαι πώς πήγε κιόλας βράδυ. Κανείς δε θέλει να γυρίσει στο δωμάτιο,πληρώνετε, παίρνεις την ομπρελίτσα από το άδειο ποτήρι και κατεβαίνετε στην αμμουδιά. Πετάς τα παπούτσια,η άμμος είναι δροσερή,η θάλασσα φαίνεται πολύ σκοτεινή και σκέφτεσαι πόσο διαφορετική ήταν το πρωί. Κάθεστε σε ξαπλώστρες ή και κάτω,κάποιοι χορεύουν με τη μουσική που ακούγεται, λέτε αστεία και διηγήστε περιπέτειες.Ευτυχώς θυμηθήκατε να φέρετε μαζί την κιθάρα και τώρα αρχίζουν όλοι να τραγουδάνε τα γνωστά αγαπημένα τραγούδια της παραλίας. Αφαιρείσαι για λίγο,κοιτάς τον ουρανό και εύχεσαι να δεις ένα πεφταστέρι για να ευχηθείς να είναι όλη σου η ζωή σαν καλοκαιρινές διακοπές σε νησί. Σε φωνάζουν και σε επαναφέρουν στην πραγματικότητα, μπαίνεις στη συζήτηση, γελάς με τα νέα αστεία της ημέρας και προσπαθείς να κρατήσεις μια νοητή φωτογραφία της στιγμής με το μυαλό σου. Όταν αρχίσουν τα πρώτα παράπονα για νύστα λέτε πως θα φύγετε,όμως μετά θυμάστε ότι δεν βουτήξατε τα πόδια στο νερό και τρέχετε κοντά στη θάλασσα. Το νερό είναι πιο ζεστό από ότι περίμενες, δεν μπορείς να δεις τι υπάρχει μέσα και νιώθεις ότι θες να βουτήξεις ολόκληρη. Δίνετε υπόσχεση ότι αύριο θα έρθετε για βραδινό μπάνιο και με τα παπούτσια στο χέρι ξεκινάτε για την επιστροφή. Φτάνοντας,όσοι δεν είναι αρκετά κουρασμένοι αράζουν στο μπαλκόνι και προσπαθούν μάταια να μιλάνε σιγανά. Γέλια που προσπαθείς να πνίξεις και σε κάνουν να θες να γελάσεις ακόμα περισσότερο, κουβέντες για τα πάντα, επιβεβαιώνεσαι για άλλη μια φορά ότι οι βραδινές συζητήσεις είναι οι καλύτερες.Όταν ξεμένετε από θέματα,ακούς τους γρύλους μέσα στο σκοτάδι και σκέφτεσαι πόσο υπέροχες είναι οι νύχτες το καλοκαίρι. Πολύ αργά μπαίνετε επιτέλους μέσα και ξαπλώνετε αθόρυβα,ή τουλάχιστον αυτό προσπαθείτε. Πριν σε πάρει ο ύπνος, θυμάσαι ξανά τις στιγμές που έζησες σήμερα,ανυπομονείς να ξημερώσει και χαμογελάς στη σκέψη ότι όλα είναι όμορφα όταν είσαι σε διακοπές.

--------------------------------------------------------------------------------------------

Ε ναι λοιπόν, ζούμε. Είμαι η Μάγδα και είμαι καλά. Δηλαδή όσο καλά μπορεί να είναι κάποιος που την επομενη μέρα αρχίζει εαρινή εξεταστική, δεν είναι σίγουρος ότι ξέρει τι πάει να γράψει αλλά παρ'όλα αυτά πέρασε 3 ώρες να ονειροπολεί για το καλοκαίρι και να διαβαζεί Χάρυ Πότερ. Πάντως νιώθω μια ωραία αίσθηση τώρα (θα μου φύγει με το που θα ανοίξω το βιβλίο της Δομικής,το ξέρω, αλλά ζω τη στιγμή). Έχουμε ψιλοχαθεί,αλλά η αλήθεια είναι ότι εγώ δεν έχω ιδιαιτερη έμπνευση και ο Δημήτρης τρέχει και δε φτάνει με το θέατρο. (Ω ναι,πήγα να τον δω,2 φορές και θα πάω και τρίτη σε τεσσερις μέρες. Ήταν πολύ καλός,όπως και όλοι οι υπόλοιποι,αλλά και το κείμενο ιδιαιτερα ενδιαφέρον).  Προς το παρόν περνάω τις μέρες μου διαβάζοντας,βλέποντας Scrubs και κάνοντας όνειρα για το καλοκαίρι. Το καλύτερο στο να φαντάζομαι ιδανικες μέρες διακοπών όπως την παραπάνω είναι ότι ποτέ δεν πρόκειται να τις ζήσω έτσι ακριβώς,πάντα θα υπάρχει κάτι που δεν έχω σχεδιάσει και δεν έχω φανταστεί,γιατί έτσι είναι η ζωή,σε εκπλήσσει!
Ελπίζω να είστε καλά και να μην γκρινιάζετε,η ζωή είναι μικρή για τέτοια πράγματα.
Φιλιά,Μάγδα

υ.γ. : Πριν λίγες μέρες περπατούσα στο δρόμο και είδα μέσα από ένα ανοιχτό παράθυρο έναν κύριο να παρακολουθεί τηλεόραση και τρώει ένα μπολ με φράουλες. ΦΡΑΟΥΛΕΣ ΜΕ ΖΑΧΑΡΗ! Πόσο υπέροχο είναι αυτό;
Summer's around the corner :)