Πρώτο εξάμηνο: Μission accomplished

Εναλλακτικός τίτλος ανάρτησης: Τι έμαθα από το πρώτο εξάμηνο στη σχολή.

Ω ναι αγαπητοί,το πρώτο εξάμηνο και η εξεταστική του είναι πλέον παρελθόν. Πραγματικά δεν μπορώ να εκφράσω το πόσο χαίρομαι που τελειωσαν αυτές οι εξετάσεις. Ενώ δεν συγκρίνονται φυσικά με τις πανελλήνιες,έχω να δηλώσω ότι με ζόρισαν. Από τη μία η συνειδητοποίηση ότι πρέπει να ξαναμπω στη διαδικασία της οργάνωσης και του προγραμματισμού (και για όσους δεν με ξέρουν,αυτό για μένα είναι biiig deal) και από την άλλη τα κενά που είχα από τα μαθηματα που δεν παρακολούθησα επειδή το πάπλωμα ήταν τόσο ζεστό λόγω πρακτικών δυσκολιών, έκαναν το διάβασμα λίγο δύσκολη υπόθεση. Παρά αυτα τα εμπόδια όμως,η αποστολή εξετελέσθη και η όλη διαδικασία μου χάρισε πολύτιμες γνώσεις που θα τις χρειαστώ για τα επόμενα χρόνια στη σχολή (και όχι κύριε Κορρέ,μέσα σ'αυτές δε συγκαταλέγεται το πόσοι κίονες υπάρχουν στην δευτερη υπόστυλη αίθουσα του ναού του Λούξορ). Αυτή η ανάρτηση λοιπόν είναι αφιερωμένη στα πράγματα που έμαθα, κυρίως για να μην τα ξεχάσω αλλά και σε περίπτωση που σας φανούν και σας χρήσιμα.
Λοιπόν αγαπητή Μάγδα,το επόμενο εξάμηνο,θυμίσου:

1) Το να αφηνεις πράγματα για την τελυταία στιγμή ΔΕΝ είναι καλή ιδέα
Νομίζω ότι ο χαρακτηρισμός "της τελευταίας στιγμής" μου ταιριάζει απολυτα. Αυτό το είχα ανακαλύψει φυσικά από την εποχή που περίμενα να νυχτώσει για να κανω το Γραφούλη (a.k.a. πρώτη Δημοτικού) αλλά αυτο το τελευταίο εξάμηνο της ζωης μου το επιβεβαίωσε και με το παραπάνω. Γι'αυτό λοιπόν σημειώνω: Μην κανεις αυριο αυτό που μπορείς να κάνεις σήμερα,σε ότι αφορά τη σχολή πάντα.Ειδικά στη σχολή μας,με τις εργασίες και τις μακέτες και τα σχέδια,το να τα αφήνεις όλα στο τέλος δεν είναι σοφή τακτική.

2)Το να είσαι συστηματικά απούσα από ένα μάθημα,επίσης ΔΕΝ είναι καλή ιδέα
Γενικά το να μην πηγαίνεις σε ένα ή δύο μαθήματα δεν είναι κακό. Αντιθέτως,βοηθάει πολύ στη διατήρηση ενός ισορροπημένου κύκλου ύπνου και στην ανάπτυξη πολλών χόμπυ. Παρόλα αυτά,αν θες να περάσεις ένα λογικό αριθμό μαθηματων,λυπάμαι που στο λέω, αλλά το διάβασμα από το σπίτι μόνο δεν φτάνει. Εκτός του ότι μπορεί να μην καταλαβαίνεις τι διαβάζεις (στην περίπτωση σου: τα μαθηματικά να σου φαίνονται κινεζικα),χάνεις και πολλά sos ή μικρά μυστικά απο τους καθηγητές. Είπαμε,δεν λέμε να ξημεροβραδιάζεσαι στη σχολή αλλά όταν βλέπεις τον καθηγητή για πρώτη φορά στην εξεταστική και αναρωτιέσαι που τον έχεις ξαναδεί,πρέπει να αρχίσεις να ανησυχείς.

3)Όσο επιμελώς και αν πετάς τις σημιώσεις σου μέσα στην τσάντα στο τέλος του μαθήματος,αν δεν τις βάλεις αμέσως στο σωστό φάκελο δε θα σου φανούν ιδιαίτερα χρήσιμες
Ακόμα προσπαθώ να καταλάβω σε ποιο μάθημα αντιστοιχούν κάποιες σημειώσεις που είχα κρατήσει πριν τα Χριστούγεννα. Είπαμε,με την οργάνωση έχεις ένα θέμα,οπότε είναι σημαντικό μετά το βήμα 2,δηλαδή το να πατήσεις στο μάθημα και να κρατήσεις σημειώσεις, πρεπει πάντα να ταξινομείς τις σελίδες,για να μην πάει χαμένος ο κόπος.

4)Αν δεν έχεις διάθεση να ξοδέψεις χρήματα σε χαρτόνια/κόλλες/κοπίδια, μάλλον μπήκες σε λάθος σχολή
Αυτή την πρόταση μάλλον πρέπει να την κάνουν γκράφιτι στην είσοδο του Πολυτεχνείου για να προετοιμάζουν τους ανιδεους πρωτοετείς. Πρέπει από το επομενο εξάμηνο να θυμαμαι να αφήνω ένα εικοσάευρω το μήνα για τις ανάγκες της σχολής,το οποίο είναι κατά τη γνώμη μου απαράδεκτο αλλά τι-να-γίνει-έτσι-είναι-η-αρχιτεκτονική-να-χαίρεσαι-που-σας-δίνουν-ακόμα-βιβλία.

5)Μην επηρεάζεσαι από το τι κάνουν οι συμφοιτητές σου
Το αν ο άλλος το χει δει ξαφνικά επόμενος Λεκορμπιζιέ,σχεδιάζει μακέτες που ξεπερνούν τα όρια της φαντασίας και καταπίνει βιβλία αρχιτεκτονικής σα να μην υπάρχει αυριο,ΔΕΝ πρέπει να σε αγχώνει. Ο καθένας προχωράει με το δικό του ρυθμό, διαθέτει συγκεκριμένες κλίσεις και ερεθίσματα και τελικά αναγνωρίζεται για το δικό του,ιδιαιτερο, χαρακτήρα.Ελπίζω.

6)Το να διαβαζεις με παρέα ειναι πολύ,πολύ βοηθητικό
Αλήθεια,αν δεν είχα τα κορίτσια που διαβάζαμε μαζί τα περισσότερα μαθήματα,πιστευω δεν θα στρωνόμουν ποτέ να διαβάσω. Είναι καλό να διαβάζεις με παρέα γιατί πάντα θα υπάρχει κάποιος οργανωτικός/bossy που θα σε αναγκάζει να κάτσεις κάτω και να μελετήσεις (και αν δεν υπάρχει,να βρεις),άσε που υπάρχει η δυνατοτητα συζήτησης των αποριών και όλο και κάτι θα καταλάβεις παραπάνω. Αρκεί να θυμάσαι ότι το ομαδικό διάβασμα δεν είναι η ώρα του κουτσομπολιού και ότι το τσάι και τα βουτήματα δεν είναι σημαντικότερα από τα θεωρήματα της φυσικής. (εντάξει, είναι,αλλά προσπάθησε να μην το σκέφτεσαι έτσι)

7)Να κρατάς πάντα μαζί σου ομπρέλα.Εννοώ ΠΑΝΤΑ
Το τρίπτυχο βροχή-έλλειψη ομπρέλας-απεργία μέσων είναι απο μόνο του απελπιστικό. Πρόσθεσε σ'αυτό και ένα φάκελο με όλα τα σχέδια που έχεις κάνει που πρέπει να φτάσουν σώα στο σπίτι και έχεις την συνταγή της καταστροφής. Αν δεν θες λοιπόν να τρέχεις στους δρόμους σαν τρελή μες τη βροχή,με το φάκελο αγκαλιά (true story),απλώς μην ξαναξεχάσεις την ομπρέλα σου.

Χμ.Νομιζα η λίστα θα έφτανε πιο μακριά. Τελος πάντων,αν μου έρθει κάτι άλλο θα σας πω.
Γενικά πάντως,μέχρι τώρα η φοιτητική ζωή πάει πολύ καλά και ανυπομονώ για ό,τι μου επιφυλάσσει το μέλλον.

In other news,θα ήθελα να σας ενημερώσω σχετικά με το book challenge,που έχω βάλει στον εαυτό μου. Για το βιβλίο που όλοι έχουν διαβάσει εκτός εμένα,διάλεξα τελικά το Χάρυ Πότερ (μετά από σκέψεις για το αν επρεπε να διαβάσω τις 50 αποχρωσεις του γκρι).

Ενω έχω δει τις ταινίες και μου αρέσουν πολύ,δεν είχα διαβασει ποτέ τα βιβλία,ούτε καν όταν η γενιά μου πέρασε αυτήν την ομαδική pottermania γύρω στην έκτη Δημοτικού. Και παρόλο που δεν τρελαίνομαι με τα φανταστικά σενάρια,έχω να πω ότι τα βιβλία αυτά έχουν μπει στην καρδιά μου και έχω βάλει σκοπό να διαβάσω και τα 7 της σειράς (και αν ήμουν λίγο μικρότερη θα έβαζα και σκοπό να μπω στο Χόγκουαρτς).

Y.γ.: Και επειδή μετά από τόσες αναβολές και ατυχή γεγονότα κατάφερα επιτέλους να τελειώσω τη μακέτα για μια εργασία που παραδίδουμε την Δευτέρα (ε ναι,αυτο σημαινει οτι το εξάμηνο δεν έχει τελειώσει τελειωτικά ακόμα) και είμαι περίφανη γιαυτό,αποφάσισα να σας την δείξω.

Το θέμα είναι να δημιουργήσουμε ένα τμήμα μουσείου για να εκθέσουμε 5 αγάλματα του Ηenry Moore. Oι σκέψεις και τα σχολια που σας επιτρέπω να κάνετε είναι " Ωωωωωωω!" ,"Πω πω,Μάγδα είναι απίστευτο", "Ααα,διαφαίνεται ξεκάθαρα το ταλέντο!" και "Τα μάτια μου πονάνε από την τόση ομορφιά και καλαισθησία". 

Φιλιά,Μάγδα