Μάγδα εδώ!
Σήμερα είναι η μέρα που από δω και στο εξής η ανθρωπότητα θα θυμάται ως "η μέρα που η Μάγδα πήρε λάπτοπ". Και είμαι πολύ χαρούμενη γι'αυτό! Μέχρι τώρα δεν είχα ποτέ δικό μου λάπτοπ,ή υπολογιστή γενικά,αλλά επειδή λόγω της σχολής πρέπει να μάθω να χειρίζομαι βαριά προγράμματα,έπρεπε αναγκαστικά να αποκτήσω.Οπότε,ορίστε η πρώτη ανάρτηση μου από το δικό μου υπολογιστή.
Όπως έχετε ή δεν έχετε ήδη καταλάβει,πιστεύω πολύ στη δύναμη των απλών πραγμάτων που μας κάνουν να χαμογελάμε. Ξέρετε τώρα,είναι τα μικρά πράγματα που φέρνουν την ευτυχία,η αγάπη ζει στα μικροπράγματα,η ευτυχία είναι στιγμές και μπλά μπλά μπλά,να μην τα ξαναλέμε.
Μόνο που,εχμμ,θα τα ξαναπούμε. Δεν θα σταματήσω να το λέω,μέχρι να το καταλάβετε,να συμφωνήσετε μαζί μου,να με ευχαριστήσετε και να ζήσετε εσείς καλά και εγώ καλύτερα (αλλά κατά τ'άλλα εγώ δεν είμαι πιεστική.). Φυσικά ευτυχία φέρνουν και τα άλλα,τα μεγάλα κατορθώματα,αλλά στο δρόμο προς την απόκτηση τους δεν πρέπει να ξεχνάμε και να ζούμε και να απολαμβάνουμε τη διαδρομή.
Και για να σας δείξω τι εννοώ ακριβώς με τα μικρά πράγματα,θα παραθέσω παρακάτω μια ενδεικτική λίστα με κάποια από τα δικά μου χαρούμενα στιγμάκια:
(Προσοχή: Ακολουθεί χαζοχαρούμενη, χίπικη, αλλοπαρμένη λίστα. Όποιος νομίζει ότι δεν θα αντέξει,καλύτερα να σταματήσει το διάβασμα και να μας αφήσει να κάνουμε ήσυχοι τη δουλειά μας.)
Νιώθω χαρά/μου αρέσει:
- όταν κόβω εικόνες από περιοδικά για κολάζ
- όταν τελειώνω μερικές κουραστικές ώρες διάβασμα
- όταν κάθομαι στο κρεβάτι και περιμένω να στεγνώσει το σφουγγαρισμένο και καθαρισμένο σπίτι (σπάνια χαρά)
- όταν βλέπω τα προσεχώς στο σινεμά
- όταν τυλίγω δώρα
- όταν ανακαλύπτω που αλλού έχω ξαναδεί τους ηθοποιούς σε ταινίες που βλέπω
- όταν παίρνω καφέ σε πακέτο
- όταν προλαβαίνω να πάρω free press
- όταν ψάχνω σε χάρτες
- όταν φτιάχνω λίστες
- όταν μου χαρίζουν λουλούδια
- όταν περνάω από το σπίτι με αριθμό 61 στη Βασιλίσσης Σοφίας
- όταν ανοίγω γράμματα
- όταν φοράω τα γυαλιά ηλίου σαν στέκα
- όταν βλέπω γκρουπ τουριστών
- όταν κολλάω παντού post it
- όταν τρώω τα ποπ κορν που δεν έχουν ανοίξει από τον πάτο του μπολ
- όταν παρακολουθώ το αναβράζον ντεπόν στο νερό
- όταν λέω "Καλά Χριστούγεννα"
- όταν ακουμπάω τα μάγουλα του μπαμπά μου μόλις ξυριστεί
- όταν παραγγέλνω από το τηλέφωνο
- όταν φτιάχνω cd με τραγούδια
- όταν ακούω τη φωνή του Alan Rickman
- όταν βγάζω τα καθαρά ρούχα από το πλυντήριο
- όταν φωτογραφίζω κάποιον τη στιγμή που γελάει
- όταν κάνω μόνη μου καραόκε
- όταν παίζω Θανάση (και οποιοδήποτε άλλο χαρτοπαίχνιδο για να λέμε την αλήθεια)
- όταν γράφω τι έχω να κάνω στο ημερολόγιο για να μην τα ξεχάσω (έστω και αν τελικά ξεχνάω να κοιτάξω)
- όταν βάζω ψωμί στην φρυγανιέρα
- όταν εμφανίζω φωτογραφίες
- όταν βάφω με πινέλο
- όταν γράφω με το δάχτυλο σε σκονισμένα αντικείμενα (γιαυτό δεν ξεσκονίζω και πολύ πολύ)
- όταν καταλαβαίνω ένα τραγούδι πριν αρχίσουν οι στίχοι
- όταν μπαίνω σε ένα μαγαζί και οι πωλητές με αφήνουν να κάνω βόλτα με την ησυχία μου
- όταν μου δίνουν δωρεάν δείγματα
- όταν έχω inside joke με κάποιον
Κατά τ'άλλα είμαι καλά. Τα βασικά νέα είναι:
-Έχω περάσει 5 από τα 6 μαθήματα και περιμένω ακόμα 2.(ναι, ένα μήνα μετά και ακόμα. ναι,εγώ σας τα 'λεγα,αυτή η σχολή με συναγωνίζεται στην ανοργανωσιά)
-Είδαμε την Αντιγόνη του Ζαν Ανούιγ στο θέατρο. Για σοβαρή ανάλυση απευθυνθείτε στο Δημήτρη,εγώ έχω απλώς να πω ότι ο Μπέζος-Κρέοντας είναι από τα καλύτερα πράγματα που έχω δει σε θέατρο.Και ο ρόλος και ο ηθοποιός.
-Αυτές τις μέρες νιώθω ότι θέλω να κάνω τα πάντα. Ηρθε από τη Θεσσαλονίκη η φίλη μου η Μαρία και σε 5 μέρες έκανα τόσα πράγματα που μου θύμισαν ότι ΕΙΜΑΙ ΦΟΙΤΗΤΡΙΑ,ΕΙΜΑΙ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ,ΑΚΟΜΑ ΚΑΘΟΜΑΙ;;
-Πήγα την ημέρα της ποιησης στον Ιανό,που είχε εκδήλωση με διάφορους των γραμμάτων και των τεχνών που διάβαζαν τα αγαπημένα τους ποιήματα. Λέω να το ρίξω στην ποίηση τελικά.
-Ζεσταίνομαι. Από τώρα.
Αυτά από μένα. Συγγνώμη για την χίπικη ανάρτηση και πάλι,την επόμενη φορά έχω ένα πιο πεζό θέμα να αναλύσω.
Να είστε χαρούμενοι και να κάνετε τρελά πράγματα:)
Μάγδα